Yoğun bir dönemden geçtiğimi daha evvel dönüş yazımda belirtmiştim.Gerçekten de yeni bir şeyler öğrenmek bazen insanı epeyce zorlayabiliyor.En azından zamanınızı bolca çalıyor yeni uğraşınız.Benim için kesinlikle bu şekilde gelişti.Az evvel derslerimi bitirdim ve sitemle ilgilenmeye fırsat bulabildim böylece.Tüm zorluklarına rağmen insanın kendine birşeyler katabilmesi çok güzel.Mutlaka uygun olduğunuz her dönemde ama ne olursa olsun "yeterki sevin ve isteyin" kendinize birşeyler katın ,birşeyler öğrenin.Böylece sizi mutsuz eden abuk şeylerden de nasıl uzaklaştığınızı ve bunların ne kadar kıymetsiz olduğunu çok daha iyi anlayacaksınız.Ayy felsefe dersi gibi oldu.:) Neyse tarifimize dönelim artık.
Böyle içerisinde malzeme bolluğu olan şeyleri herzaman çok sevmişimdir.Aslında lezzet garantisi de sayılabilir malzeme bolluğu.Birbirine bu kadar uyumlu ceviz ve incir gibi bir ikilinin de nefis bir tat oluşturacağından zaten şüphem yoktu ve yanılmadığımı deneyince anlamış oldum.
Kurabiye seviyorsanız mutlaka ama mutlaka deneyin derim.Tarifimiz şöyle;
MALZEMELER;
1 paket margarin
2 y.k. sıvı yağ
1 yumurta
1 paket pudra şekeri
3 y.k. süt
1 ç.k. sirke
1 paket kabartma tozu
un
İç malzemesi;
1 s.b. kuru incir
1 ç.b. ceviz
1 t.k. tarçın
1 y.k. şeker
YAPILIŞI;
*Yumuşamış margarinimize un haricindeki tüm malzemeleri ekleyip iyice karıştırıyoruz.
*Unumuzu yavaş yavaş ekleyip yumuşak ancak ele yapışmayan bir hamur elde ediyoruz.
*Hamurumuz dinlenirken bir iç malzemesini hazırlıyoruz.
*Cevizleri biraz iri kalacak şekilde öğütüyoruz.
*İncirleri minik minik doğruyoruz.
*Şeker ve tarçını ceviz ve incirle karıştırıp iç harcı hazırlamış oluyoruz.
*Hamurumuzu ceviz büyüklüğünde parçalara bölüp yuvarlıyoruz.
*Yuvarladığımız hamuru elimize alıp avucumuzun içinde yuvarlak açıyoruz.
*Arasına incirli ve cevizli harcımızdan koyup kapatıyoruz
*Tepsimize dizip,180c de hafif pembeleşinceye kadar pişiriyoruz.
*Soğuduktan sonra pudra şekeri serpip servise hazır hale getiriyoruz.
*Afiyet olsun...
*************************
Yepyeni ve nefis tarifler barındıran bir davet masasıyla geldim.Gerçekten farklı, bir o kadar da lezzetli tarifler var menümüzde.Çok sevdiğim arkadaşım Ayten'in ve arka saflarda duran yardımcılarının ellerine sağlık:)Özellikle pişmaniyeli pastanın görünüşü de tadı da nefisti.
Yoğun bir dönemden geçtiğimi daha evvel dönüş yazımda belirtmiştim.Gerçekten de yeni bir şeyler öğrenmek bazen insanı epeyce zorlayabiliyor.En azından zamanınızı bolca çalıyor yeni uğraşınız.Benim için kesinlikle bu şekilde gelişti.Az evvel derslerimi bitirdim ve sitemle ilgilenmeye fırsat bulabildim böylece.Tüm zorluklarına rağmen insanın kendine birşeyler katabilmesi çok güzel.Mutlaka uygun olduğunuz her dönemde ama ne olursa olsun "yeterki sevin ve isteyin" kendinize birşeyler katın ,birşeyler öğrenin.Böylece sizi mutsuz eden abuk şeylerden de nasıl uzaklaştığınızı ve bunların ne kadar kıymetsiz olduğunu çok daha iyi anlayacaksınız.Ayy felsefe dersi gibi oldu.:) Neyse tarifimize dönelim artık.
