Ben beş yaşında idim.Babaannem rahmetli,pirinç ayıklıyordu.Bir pirinç yere düştü.Babaannem eğildi,aramaya başladı.Sağa bakıyor,sola bakıyor,bulmaya çalışıyor.Çocukluk işte;
-Aman babaanne dedim.Bir pirinç tanesi için bu kadar çaba harcamaya,yorulmaya değer mi?
Rahmetli ilk defa sertleşti bana karşı,öfkeyle doğruldu.
-'Sen oturduğun yerden ahkam kesiyorsun'dedi.Hiç pirinç üretilirken gördün mü?İnsanlar ne kadar zorluk çekiyorlar.Bir pirinç tanesinde kaç insanın göz nuru,alın teri,emeği,çilesi var biliyormusun?
Utancımdan kıpkırmızı olmuştum.Aradan yıllar geçti.Hukuk fakültesinde öğrenciydim.Alain'in"Propos"larını okuyordum.Birden irkildim.Babaannemi hatırladım.Alain"Bir insan yerde bir iğne görüp de eğilip almazsa,bütün uygarlığa karşı ihanet etmiş olur" diyordu.İlave ediyor,"Bir iğnenin üretiminde binlerce insanın alınteri,göz nuru,alın teri vardır"diyordu.
On dokuz yıl evveldiStockholm'e gitmiştim.Bir otele indim,geceydi.Sabah trş olmak için lavaboya gittiğimde ,aynanın yanında ilginç bir not gördüm."lütfen"diyordu,"Traştan sonra jiletinizş çöpe atmayın.Yanda bir kutu var,oraya bırakın.Bir tek jiletle dahi olsa,İsveç çelik sanayisine yardımcı olun."
Doğrusu hayretler içinde kaldım.Çocukluğumdan beri çelik eşya denince akla isveç çeliği gelir.Bir çok eşya üzerinde "isveç çeliğinden yapılmıştır"diye yazardı.İşte o ülke,kullanılmış birtek jiletin bile çöpe gitmesini istemiyor,ona sahip çıkıyor,gelen turistlere rica yollu uyarıda bulunuyordu.
İsviçre'de zaman zaman belli periyotlarda,radyolar,televizyonlar,bir haber duyurur."şu tarihte,şu saatte adamlarımız gelecek.Siz lütfen hazırlığınızı yapın.Okumadığınız,ilgilenmediğiniz,kullanmadığınız ne kadar kitap varsa,velev ki bir ilaç prospektüsü dahi olsa,kapının önüne koyun.İsveç'in kalkınmasına yardımcı olun"
Bu yazıdan oldukça fazla ders çıkarmamız gerekir.Mesele elbette pirinç değil emeğe,nimete saygı.Tüketim çılgınlığı yaşayan gençlerimize örnek olur umarım.Emek verilmeden,emeğe saygı gösterilmeden hiçbir yere gelinmiyor.Bizim atalarımız da böyle yapmış,bizde böyle olmalıyız.
Not:Bu yazı bir gazeteden alınmıştır.
2 yorum:
çin başbakanı geldi aklıma
bir gün başka bir ülkeye ziyarete gitmiş yemekte tabağında ki son priniç tanesınıde yemiş. yanındakiler doymadaığını düşünüp yine yemek istedğini sormuş. çok doydum ama bir taneyi bile ziyan edmem. ülkemde herkes bir tane yemese 1 milyar priniç eder demiş.
emek ve değer gerçekten çok önemli
sevgilerr
çok güzel bir yere temas etmişin arkadaşım ki Kuran da da zaten yiyin için israf etmiyin demiyormu bir pirinç masamıza gelene kadar kaç aşamadan geçiyor kıymetlerini bilerek yaşamayı nasip etsin bu arada jilet konusunu yeni öğrendim paylaşımın için sağol
Yorum Gönder